Σαν σήμερα που «μίκρυνε» η Πανάθα!

Πέρασαν κιόλας δυο χρόνια. Ούτε δυο δεκαετίες, ούτε δυο αιώνες, δυο γαμημένα χρόνια είναι μονάχα. Ήταν 25 Φλεβάρη του 2010 όταν ο ΕΥΡΩΠΑΙΑΟΣ Παναθηναϊκός πήγε στη Ρώμη για να υπερασπιστεί το 3-2 έπειτα από τη μεγάλη ανατροπή της Αθήνας.

Το θυμάμαι σαν τώρα. «Μέσα» ήμουν άλλωστε όπως και σε ΟΛΕΣ τις χρυσές σελίδες του τριφυλλιού στην Ευρώπη που δεν θα τις ξεχάσω ποτέ και θα τις λέω και στα παιδιά μου. Τα όργια του Τζιμπρίλαρου, του Νίνη και των άλλων παιδιών δεν ξεχνιούνται άλλωστε με τίποτα (http://www.youtube.com/watch?v=yTgwW_f4NYA&feature=player_embedded), όπως τόσες και τόσες άλλες χρυσές ευρωπαϊκές σελίδες της Πανάθας. Θα μένουν για πάντα χαραγμένα στην καρδιά και το μυαλό κάθε φίλου της ομάδας.

Ήταν κι αυτά την εποχή που ο Παναθηναϊκός…μίκραινε στην Ευρώπη, όπως σας λέγανε και σας λένε οι νοσταλγοί του παρελθόντος, αυτοί που πίνουν το αίμα του Παναθηναϊκού με το καλαμάκι. Βέβαια, ο Παναθηναϊκός είχε μικρύνει κι άλλες φορές επί πολυμετοχικότητας, στο διπλό στο Μιλάνο ας πούμε και στο διπλό της Βρέμης.

Μέσα σε τρία μόλις χρόνια είχε προλάβει να πάει μια φορά στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ (αν δεν γινόταν η σφαγή με τη Βιγιαρεάλ θα πήγαινε και τουλάχιστον στους 8) και μία στους 16 του Γιουρόπα. Για τέτοια αλλοίωση του ευρωπαϊκού dna μιλάμε. Ειλικρινά, μπορεί να πάρει κανένας ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ στα σοβαρά τους συγκεκριμένους τύπους; Όχι, πείτε μου ρε παιδιά...