Ησυχάσαμε λιγάκι τις τελευταίες
μέρες από το stop στην αντιπαράθεση Βαρδινογιάννη - Βγενόπουλου. Λέγεται ότι έτσι θα πάει και για
κάποιες μέρες ακόμη, άσχετα αν οι κύκλοι δεν καταλαβαίνουν ούτε από αργίες,
ούτε από τίποτα και κάνουν όλη μέρα «παιχνίδι» αραδιάζοντας ψέματα με σκοπό την
αλλοίωση της πραγματικότητας.
Το κακό με την ηρεμία αυτών
των ημερών είναι ότι μόνο καλό δεν κάνει στην ομάδα. Διότι αν κανείς δεν προτείνει τίποτα το μόνο βέβαιο
είναι ότι θα πάει για φούντο. Όχι, πως με το να ακούγονται τα επιχειρήματα της μιας
ή της άλλης πλευράς θα δοθεί λύση, τουλάχιστον όμως δίνεται η ευκαιρία σε όσους
δεν γνωρίζουν να βγάλουν πέντε συμπεράσματα για το τι θέλει να πετύχει ο
καθένας. Και ποιος ξέρει, μπορεί να βγάλουμε και άκρη...
Η πλευρά Βαρδινογιάννη
είναι σαφές ότι θέλει να ξενερώσει τον Βγενόπουλο και να τον βγάλει οριστικά από
τη μέση. Επιθυμεί να απαλλαγεί από αυτό το κακό σπυρί και στην προσπάθεια αυτή
δεν τη νοιάζει ακόμη και να διαλυθεί ο Παναθηναϊκός. Αντιθέτως, ο Βγενό έχει δείξει μια σαφή προσπάθεια να βοηθήσει
την ομάδα. Το αν το εννοεί πραγματικά και αν έχει τη δυνατότητα να το κάνει, πιθανότατα
δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Εχω γράψει και τις προάλλες
πως τα πράγματα είναι πολύ απλά. Αν ο Τζίγκερ πρώτον πιστεύει ότι στο θέμα του
γηπέδου είναι όλα καλώς καμωμένα και δεύτερον ο Βγενόπουλος είναι «λαοπλάνος»
δεν έχει παρά να αποδεχτεί τους όρους του (δεν του ζήτησε διάολε και τίποτα
τρομερό) και να τον εκθέσει. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα αποδεικνύει (σε όλους, πλην των... τυφλών) ότι το μοναδικό
του μέλημα είναι να καταστρέψει το σύλλογο και να μην τον αφήσει ποτέ να
αλλάξει χέρια. Ετσι το βλέπω εγώ το πράγμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου