Είχα μια συζήτηση την
Κυριακή στο γήπεδο και ένας από τους συναδέλφους απορούσε γιατί ο Τζίγκερ δεν
δίνει μια (ακόμα) συνέντευξη Τύπου για να εξηγήσει αυτά που έχει στο μυαλό του
και αντ’ αυτού μιλάνε οι επικοινωνιολόγοι του.
Και η αυθόρμητη απάντησή μου
ήταν «γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ». Δεν το ΄χει με τίποτα ο άνθρωπος, πως να το κάνουμε; Ανοίγει
το στόμα του να μιλήσει και μια βδομάδα μετά προσπαθείς να καταλάβεις τι ήθελε
να πει ο ποιητής. Tις ξεχάσατε τις προηγούμενες συνεντεύξεις. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν με κάτι... αυθόρμητες ερωτήσεις, άκρη κανείς δεν έβγαλε και πάλι.
Χίλιες φορές να τη βγάζει
με κύκλους και μιντιακούς τσάτσους παρά να μιλάει ο ίδιος. Η τελευταία του
ανακοίνωση άλλωστε ήταν για μια ακόμη φορά τρομερή. Ενα ΕΠΟΣ! Είπε τόσα πολλά και τελικά
δεν μας είπε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Λες και μίλαγε κάποιος ξένος, κάποιος που καμία
σχέση δεν είχε με το «φόνο».Και όλα τα είχε πει. Γι' αυτούς τους αληταράδες που παρέλαβαν το μαγαζί γωνία που κάθε χρόνο έπαιρνε νταμπλ και το διέλυσαν. Ούτε ο Πιτ Παπαδάκος τέτοιες προβλέψεις. Φίλος του θα είναι λογικά κι αυτός, αν κρίνω από αυτούς που κλαίνε για το αντίο του.. .
Λυπάσαι πραγματικά τον
Παναθηναϊκό σκεπτόμενος ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ο μεγαλομέτοχός του. Και
φυσικά δεν απορείς γιατί ο κυρ – Σάββας κλαίει με μαύρο δάκρυ για την ενδεχόμενη
φυγή του. Που θα βρει καλύτερο «πελάτη». Αλλά αν ο Τζίγκερ θέλει να είναι
λούζερ και να ζει μέσα σε γυάλα πρόβλημά του. Ο Παναθηναϊκός που υπήρχε πριν ο ίδιος αφήσει τα ράλι και
αρχίσει να παίζει με τη μπάλα, πριν καν το 79’ που τον πήρε η οικογένεια, δεν
αντέχει άλλο την κατάσταση αυτή. Και πρέπει να απαλλαγεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου