Παλιά είχαμε το γυναικείο
βόλεϊ, φέτος (εκτός από το πόλο που στην αρχή στηρίχτηκε στο φουλ) ήταν το
μπάσκετ των γυναικών αυτό που λέμε «επίσημη αγαπημένη». Ίσως και επειδή μιλάμε
για το μοναδικό τμήμα που παίζει στο ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, τον Τάφο του Ινδού, η παρουσία
του κόσμου ήταν τρομερή και τα σαββατιάτικα μεσημέρια στη Λεωφόρο μας μαγικά
και ονειρεμένα.
Η ομάδα αυτή έβγαλε
ασπροπρόσωπους όλους όσους επέλεξαν να την στηρίξουν. Βγήκε δεύτερη και λίγο
ήθελε να κερδίσει το Σάββατο και τον Αθηναϊκό, ο οποίος ας μην ξεχνάμε πως έχει
μπει στο βιβλίο… γκίνες με τις σχεδόν εκατό σερί νίκες του. Τα «κοράκια» (άντε οι
γκρίζοι λύκοι για να το πούμε και μπασκετικά) είχαν όμως άλλη γνώμη, το θαύμα
δεν έγινε, αλλά η υπερηφάνεια για την ομάδα αυτή δεν γίνεται να μειωθεί.
Το απόγευμα της Δευτέρας
(που αλλού;) στον Τάφο κλείνει και τυπικά η σεζόν για τα κορίτσια και όλοι οι
Παναθηναϊκοί θα πρέπει να είναι εκεί για να πουν ένα ευχαριστώ στην ομάδα αυτή.
Για τις νίκες που έκανε και τη θέση που πήρε, μα πάνω απ’ όλες για τις Παναθηναϊκές
στιγμές που χάρισε σε όλους μας σε αυτά τα μαγευτικά παναθηναϊκά δίωρα που
βιώναμε, μακριά από μιζέριες. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο να κάνετε; Εγώ είμαι
ήδη «μέσα»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου