Σάββατο 26 Μαΐου 2012

O ΟΡΙΣΜΟΣ του προέδρου!


Σαν σήμερα, τέσσερα χρόνια πριν, στον προεδρικό θώκο του τριφυλλιού κάθισε για πρώτη φορά ο Νικόλας Πατέρας. Σε πολλούς, πιθανότατα και στον ίδιο, θα μοιάζουν με αιώνες με όλα όσα έχουν συμβεί στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό. Είναι όμως ΜΟΛΙΣ τέσσερα χρόνια. Θυμηθείτε απλά πως ήταν τότε το τριφύλλι και πως είναι τώρα. Γιατί πάλευε τότε και για τι τώρα.  

Η ουσία λοιπόν είναι μία και δεν αλλάζει ακόμη και από τους επηρεασμένους από τους παπαγάλους, επικριτές του που τόσα ξέρουν τόσα λένε. Ήταν η περίοδος εκείνη που ο Παναθηναϊκός ένοιωσε ισχυρός διοικητικά και τη δύναμη αυτή την κατάλαβαν εχθροί και φίλοι. Άλλωστε, λεφτά ξοδεύτηκαν πολλά επί προεδρίας Πατέρα, όμως λεφτά είχαν ξοδευτεί και σε κάποιες περιόδους επί Βαρδινογιάννη. Άρα δεν είναι εκεί το θέμα όπως ηθελημένα το πάνε οι γνωστοί – άγνωστοι.

Η (τεράστια) διαφορά ήταν ότι χάρη στις κινήσεις και την τρέλα του συγκεκριμένου ανθρώπου ο Παναθηναϊκός είχε κάποια πράγματα που τα… αγνοούσε τις προηγούμενες χρονιές. Φωνή και σεβασμό στα θεσμικά όργανα και ΥΓΕΙΑ στην κερκίδα. Διότι ο Πατέρας έβλεπε τους οπαδούς του Παναθηναϊκού (και ειδικά τους οργανωμένους) ως ΟΠΛΟ και ΑΣΠΙΔΑ της ομάδας και όχι σαν (φανταστικούς) εχθρούς. Καθόταν και συζητούσε επί ώρες μαζί τους ώστε από κοινού να σπρώξουν τον Παναθηναϊκό στο δρόμο προς τη δόξα. Τον ένοιωθαν ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ και όχι ΑΠΕΝΑΝΤΙ. Το ίδιο φυσικά και οι παίκτες.

Όλη αυτή η χημεία έδωσε στον Παναθηναϊκό μια απίστευτη αύρα και δυναμική η οποία ΜΟΝΟ εκ των έσω μπορούσε να χαλάσει. Και χάλασε. Δεν χρειάζεται να λέμε περισσότερα, δεν χρειάζεται να ξύνουμε πληγές. Και σας το λέει ένας άνθρωπος που έχει πλήρη εικόνα για το τι έχει κάνει ο Πατέρας για τον Παναθηναϊκό, ακόμη και πράγματα που κάποιοι δεν... φαντάζονται καν. 

Το κεφάλαιο Πατέρας έχει κλείσει επί του παρόντος για το τριφύλλι και τέτοιες συζητήσεις δεν οδηγούν πουθενά. Ένα «γιατί;» όμως εξακολουθεί να τριγυρίζει στο μυαλό όλων των ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΩΝ και η ερώτηση δεν πάει τόσο στον Πατέρα όσο κυρίως σε αυτούς που τον ανάγκασαν να αποχωρήσει αηδιασμένος. Θέλει… προσπάθεια να κάνεις έναν άνθρωπο που (εκτός από το ότι έβαλε ένα... σκασμό λεφτά που γράφτηκαν στο χιόνι) έτρεχε από το πρωί μέχρι το βράδυ για την ομάδα να ρίξει μαύρη πέτρα. Αυτά τα ολίγα…

1 σχόλιο: