H μέρα με τη νύχτα...

Πήγα την Πέμπτη στην Τούμπα και είχα πάει και στο 1-2 στην κανονική διάρκεια. Η μέρα με τη νύχτα. Που ήμασταν και που βρεθήκαμε… Από την απόλυτη μπαλάρα, στο απόλυτο χάλι. Τα… βραζιλιάνικα χορευτικά έπαιζαν πλέον μόνο μετά το ματς σε τίποτα μπαράκια. Στην πλευρά του τριφυλλιού, η απόλυτη σιωπή, η απόλυτη θλίψη.

Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό που βλέπουμε το τελευταίο διάστημα. Και δεν υπάρχει και καμία δικαιολογία. Ούτε για τους παίκτες, ούτε για τον Φερέιρα. Γιατί έχει κι αυτός τις δικές του μεγάλες ευθύνες για την τραγωδία αυτή. Όπως αποθεώθηκε για την ομάδάρα που είχε φτιάξει, έτσι θα δεχτεί και την κριτική για την αξιολύπητη εικόνα που βλέπουμε. Κάτι πρέπει να κάνει για να το σώσει το πράγμα.

Και το ερώτημα φυσικά είναι αν μαζεύεται αυτό το χάλι στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές ή θα μας γράψει η ιστορία. Να χάσουμε δηλαδή την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ παρότι ξεκίνήσαμε στο +4. Αυτό μας έλειπε, μέσα σε όλα τα άλλα…

Με βάση τις πιθανότητες ασφαλώς και ο Παναθηναϊκός μπορεί να ξαναπάρει την τύχη στα χέρια του. Το ‘κάνε και πέρσι άλλωστε και ήταν και σε χειρότερη θέση. Με βάση όμως αυτό που βλέπουμε μου μοιάζει αρκετά δύσκολο το come back.

Μιλάμε για μια εντελώς ξενερωμένη ομάδα, δίχως αυτοπεποίθηση, δίχως ΤΙΠΟΤΑ. Κανείς δεν χαμογελά, κανείς δεν νευριάζει, κανείς δεν κάνει το παραμικρό για να αποφευχθεί το μοιραίο. Σαν… χαζεμένοι παρακολουθούν τη διάλυσή της. Αλλα πέντε ημίχρονο να παίζαμε με τον ΠΑΟΚ, όχι γκολ δεν θα βάζαμε ποτέ, αλλά και ούτε φάση δεν θα κάναμε. Και «τα μυαλά μας πονάνε» που έγραφε ένα πανό στην 4 και τα μάτια μας και τα πάντα όλα….

Ο Φερέιρα είναι μόνος του. Δεν έχει κανέναν δίπλα του, κάποιον να του μιλήσει να του πει πέντε πράγματα. Ο ίδιος είναι πλέον να βρει τον τρόπο να αφυπνήσει την ομάδα και να εμπνεύσει τους παίκτες του. Μια νίκη την Κυριακή με τον ΠΑΟΚ μπορεί να τα αλλάξει όλα, είναι όμως δύσκολο να έρθει. Ειδικά με τέτοια μυαλά. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού με τον ιδρώτα τους κέρδισαν ότι κέρδισαν τους προηγούμενους μήνες και με την τραγική τους παρουσία τώρα προκαλούν την οργή ή την… αδιαφορία (ακόμη χειρότερο του κόσμου). Θα το συνεχίσουν ή θα πατήσουν ένα φρένο πριν πέσουν στο γκρεμό;