Άλλο τι θέλεις, άλλο τι μπορείς...

Συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο του κειμένου που ανέβασα το μεσημέρι (http://trify-laras.blogspot.gr/2012/06/blog-post_10.html) και που θέλω να πιστεύω ότι αποτέλεσε μια ακόμη ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας. Πάμε παρακάτω λοιπόν, λέγοντας ξανά κάποια πράγματα καθώς βλέπω ότι κάποιοι παραμένουν μπερδεμένοι ή... κάνουν τους μπερδεμένους τέλος πάντων. 

Ναι, υπάρχει αρκετός κόσμος που δεν έχει ψηθεί με την κίνηση του Αλαφούζου και που σίγουρα αλλιώς ονειρεύεται τον Παναθηναϊκό. Μα λογικό και επόμενο είναι αυτό. Κανείς δεν ονειρεύεται το τριφύλλι με λαϊκή βάση σε περίοδο ΔΝΤ. Το θέμα είναι όμως τι εναλλακτικές έχουμε και πως μπορούμε να βγούμε από το τέλμα που οδήγησαν την αγαπημένη μας ομάδα οι πρακτικές του Βαρδινογιάννη. Αλλο τι θέλεις και άλλο τι μπορείς, που 'βαλα και στον τίτλο.

Αν εξαιρέσουμε το θέμα του πρίγκιπα, καθώς μέχρι να έρθει ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ και να πάρει την ομάδα ο χλευασμός θα είναι το λιγότερο που αξίζει στην υπόθεση εξαιτίας του απατεώνα που κάνει το νταραβέρι, τι υπάρχει δηλαδή; Η... Δ' Εθνική για να ικανοποιηθεί ο μεγαλομέτοχος; Υπάρχει μήπως κάτι άλλο και δεν το βλέπουμε; Τίποτα δεν υπάρχει παιδιά, διότι ακόμη και η περίπτωση του Βγενόπουλου όσο και να ήθελε δεν θα προχωρούσε καθώς ο Τζίγκερ δεν θα του έδινε ΠΟΤΕ την ομάδα. Γνωστά είναι αυτά και χιλιογραμμένα, έστω και από τους λίγους που παλεύουν να χρησιμοποιήσουν τη φωνή της λογικής.

Με λίγα λόγια και επειδή προφανώς κάποιοι έχουν μπερδευτεί, ο Αλαφούζος ούτε σωτήρας το παίζει, ούτε... παπάδες τάζει σε κανέναν. Ο άνθρωπος ήρθε να βοηθήσει με αυτά τα λίγα που έχει για να πατήσει ο Παναθηναϊκός στα πόδια του και βλέπουμε. Αν υπάρχει ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ που μπορεί να προσφέρει περισσότερα είμαι σίγουρος πως θα κάνει στην άκρη και θα του ανοίξει το δρόμο. Δεν ευθύνεται για όσα έχει υποστεί η ομάδα, ούτε για να μπλέξει ήρθε, παρά για να βοηθήσει. Και ήδη βοήθησε σε ένα μικρό βαθμό καθώς όσο της πλάκας κι αν μοιάζει Ευρώπη ΔΕΝ θα παίζαμε και η μία προσφυγή θα 'σκαγε μετά την άλλη.

Προσωπικά ξέρω ότι η ομάδα μου για ένα διάστημα δεν θα είναι όσο ανταγωνιστική την θέλω κι αυτό σαν Παναθηναϊκό με πονάει. Επειδή όμως ξέρω και έχω αναδείξει επί χρόνια και το λόγο που έφτασε ως εδώ, δεν μπορώ να μην στηρίξω τον οποιονδήποτε κάνει προσπάθεια να βοηθήσει, όσο μπορεί. Και όπου μας βγάλει... Αν μάλιστα καταφέρει και πάρει στα χέρια του το σύνολο των μετοχών και στείλει στο... 0% την οικογένεια τότε η στήριξη θα 'ναι ακόμη μεγαλύτερη. Απ' όλους τους (χωρίς παρωπίδες) Παναθηναϊκούς.

Α και κάτι τελευταίο. Εννοείται πως η ανακοίνωση της ΠΑΕ στο θέμα του Τσάκα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση ήταν όμως και με... μήνες καθυστέρηση δημιουργόντας (πέρα από το κάλλιο αργά παρά ποτέ) εύλογα ερωτηματικά. Χρειάστηκε να έρθει ο Αλαφούζος και να τρέξει το θέμα, για να υπάρξουν αντανακλαστικά και να τελειώσει ένα ζήτημα που με την ανοχή του Τζίγκερ και την αβάντα διαφόρων αφελών ή παπαγάλων, μεταμορφώθηκε σε ΤΕΡΑΣ και βλέπετε ακόμη και σήμερα τι ζημιά κάνει. Διότι τα όνειρα μπορεί να είναι τζάμπα για όλους, όμως και η κοροϊδία έχει όρια. Και η κοροίδία ξεκίνησε και συνεχίστηκε από αυτούς που ανέφερα παραπάνω και την έφαγε ένα έστω και μικρό, ρομαντικό και μη μη ψαγμένο κομμάτι του πράσινου λαού.