Πονάνε οι ΦΑΠΕΣ του Θανάση!

Έλειψα 3-4 μέρες εκτός Αθηνών, δεν είχα πάρει και υπολογιστή μαζί μου και έχασα κάποια επεισόδια. Ειχα προαναγγείλει βέβαια πως ότι και να γίνει στον 5^ο τελικό δεν θα ανέβει καμιά ανάρτηση.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν δεν έπαιξε και το έχασε το ματσάκι. Κάποια στιγμή θα συνέβαινε κι αυτό, μετά από 15 χρόνια έπρεπε να πάρουν κι αυτοί μια κούπα. Το πόσο «δώρο» ήταν φάνηκε από το γεγονός ότι και με 5 λεπτάκια ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ μπάσκετ πήγαμε να τους την κάνουμε την κηδεία αλλά τον έφτυσε τον Νικ η κωλόμπαλα. Σε κάθε περίπτωση και όταν κατεβαίνεις για να πάρεις το πρωτάθλημα με κορυφαίο τον Καλάθη, χωρίς να μου φταίει το παλικάρι, καταλαβαίνεις πως κάτι δεν πήγε καλά με τα βαριά σου χαρτιά. Ο Καλάθης την έκανε και με το παραπάνω τη δουλειά του.

Τέλος πάντων, δεν γράφω για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, πέρασαν άλλωστε και μέρες. Ολοι οι Παναθηναϊκοί στενοχωρηθήκαμε από την απώλεια ωστόσο οι εξελίξεις στο ιδιοκτησιακό δείχνουν πως μιλάμε απλά για ένα διάλλειμα και πως η δυναστεία μας θα συνεχιστεί. Άλλο όμως είναι το ερέθισμα για να ανεβάσω τη σχετική ανάρτηση.

Είδα στο διαδίκτυο να κυκλοφορεί ένα βιντεάκι από τα μπουζούκια (με… Gps πρέπει να τα βρήκαν γιατί στην προηγούμενή τους κούπα ο Βέρτης πήγαινε… νήπιο) με τους Αγγελόπουλος να κάνουν διάφορες ειρωνικές γκριμάτσες στο άκουσμα του τραγουδιού «που ‘σαι Θανάση».

Είναι εμφανές ότι ο μπασκετικός Παναθηναϊκός τους έχει δημιουργήσει πολλά ψυχολογικά τραύματα αλλά και κόμπλεξ κατωτερότητας. Οι ΦΑΠΕΣ ειδικά από τον Θανάση ήταν αμέτρητες και το χειρότερο γι’ αυτούς είναι ότι θα συνεχιστούν σε όλα τα επίπεδα. Και στην τελική ας πάνε καμιά φορά σε καμιά σύσκεψη να του το πούνε και live του Θανάση το τραγουδάκι. Μην στέλνουν τους υπαλλήλους τους και τους καταπίνει για πρωινό ο Τυφώνας. Να λένε «που ‘σαι Θανάση» για έναν άνθρωπο που όταν ξεκίναγε την παραγοντική του καριέρα εκείνοι ήταν αγέννητοι και που ακόμη τους γλεντάει πάει πολύ…