Αποθεώστε τον ΠΡΩΤΟ ΜΑΓΚΑ!

Ποτέ μου δεν έκρυψα ότι γουστάρω τον Καραγκούνη όσο κανέναν άλλον από τους εν ενεργεία Ελληνες ποδοσφαιριστές. Έχω τρέλα μαζί του, είναι «αρρώστια». Δεν μετανιώνω και το φωνάζω διαρκώς δίνοντας μάχες με ανθρώπους που τον κράζουν και προσωπικά τους θεωρώ ΑΜΠΑΛΟΥΣ.

Γι’ αυτούς ο Κάρα είναι κλαψιάρης, παίζει αναχρονιστικό και αργό ποδόσφαιρο και δεν ξέρω εγώ τι μαλακίες ακόμη έχουμε ακούσει. Για μένα έχει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, χαίρομαι που τον έχω στην ομάδα μου και που παίζει και στην Εθνική της χώρας μου. Είναι παιχτάρα με όλη τη σημασία της λέξης, είναι ο ορισμός του παίκτη που θέλω να έχω μαζί μου.

Καταρχήν ξέρει πολλά καντάρια μπάλα και το δείχνουν οι γκολάρες που έχει βάλει. Είναι ψυχάρα, τα δίνει όλα και δεν συμβιβάζεται ποτέ. Αυτό είναι το πιο σημαντικό, αυτό είναι που δεν βρίσκεις εύκολα ειδικά στις νέες γενιές των βολεμένων αλλά και… βλαμμένων. Η ζωή του όλη είναι το ποδόσφαιρο. Ακόμη και όταν δεν παίζει θα βλέπει, θα σχολιάζει, θα αρρωσταίνει με τη στρογγυλή θεά. Ποιος δεν θέλει ένα τέτοιο «τρελό» δηλαδή; "Σχολείο" είναι. Για μικρούς και μεγάλους.

Αποτελεί μια από τις πιο εμβληματικές μορφές κι αν θέλετε η τύχη του χρωστούσε και αυτό που έγινε τώρα. Όχι, πως είχε τίποτα να αποδείξει ο Γιώργαρος, αλλά έτσι για να βουλώσουν και κάτι στοματάκια που άνοιξαν με το χαμένο πέναλτι (λες και δεν έχει χάσει ακόμη και ο… Μέσι) ήρθε και έδεσε το παστέλι που κάρφωσε στα ρωσσάκια.

Ο Γιώργος λοιπόν πήρε (και έδωσε) μια ακόμη μεγάλη χαρά. Όχι, πως έχει πάρει λίγες, αλλά σίγουρα άξιζε περισσότερες. Και πάνω απ’ όλα άξιζε και αξίζει ΣΕΒΑΣΜΟ. Και το λέω αυτό για να το ακούσουν ακόμη και κάποιοι Παναθηναϊκοί που δηλητηριασμένοι από τους γνωστούς κομπλεξικούς γκεμπελίσκους μουρμουρίζουν συχνά για πάρτη του. Για να τελειώνουμε ο Καρα είναι και παιχτάρα και ψυχάρα μα πάνω απ' όλα ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΑΡΑ. Ειδικά το τελευταίο το έχει στο... μάξιμουμ!

Δεν έχω επίσης κρύψει ότι γουστάρω με χίλια την Εθνική ομάδα και πωρώνομαι τρελά όταν την βλέπω. Ναι, ΞΕΡΝΑΩ και μόνο στο άκουσμα της βρώμικης ΕΠΟ, αλλά χουλιγκανίζω επικίνδυνα υπέρ της Εθνικής στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Επομένως, η χαρά για τη νίκη αυτή είναι τεράστια. Μια νίκη που την πίστευα, την φώναζα και την... πληρώθηκα και στο στοίχημα. Δεν γινόταν να μην κάνουμε μια ματσάρα από αυτές τις... δικές μας. Και την κάναμε. 

Με 11 σκυλιά μέσα στο γήπεδο. Με τον  Σαμαρά ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κορυφαίο σε διάρκεια, τον Κάρα πρωταγωνιστή και λυτρωτή, αλλά και τους υπόλοιπους να δίνουν και την ψυχή τους. Δεν θα μπορούσε να έρθει αλλιώς ένα τέτοιο αποτέλεσμα κι όμως ήρθε. Και δεν τελειώσαμε ακόμα…

Γι' αυτό είμαστε ΠΑΝΑΘΗΝΑΊΚΟΙ!

Συνεχίζω με μπάσκετ και σήμερα, αφού ειλικρινά δεν βλέπω και τίποτα άλλο να με συγκινεί πραγματικά τούτες τις ώρες. Αλλωστε, το θέμα της φυγής του Ομπράντοβιτς δεν είναι απλό. Δεν καταπίνεται με τίποτα, ήταν μια μαχαιριά σε κάθε Παναθηναϊκή καρδιά. 

Διάβασα προσεκτικά την ανακοίνωση των παιδιών του Φορέα για το διαζύγιο και έχω να πω πως ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ και την προσυπογράφω και με τα δυο μου χέρια! Γι' αυτό είμαστε Παναθηναϊκοί. Γι' αυτό διαφέρουμε σαν λαός από τους άλλους και πραγματικά χαίρομαι που ακόμη και τώρα που θεωρητικά είμαι "αλλού" εξακολουθώ να αισθάνομαι και να σκέφτομαι όπως μεγάλωσα, δηλαδή σαν ΘΥΡΑ 13.

Ναι, κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι έφτασε η ώρα να χωρίσουμε και όλοι μας πονάμε. Και μάλιστα τα παιδιά του Φορέα ίσως πονάνε και περισσότερο αφού έχουν σαφώς πιο ενεργή συμμετοχή όπου κι αν παίζει η τριφυλλάρα. Κι αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν. Γιατί ο Παναθηναϊκός όσο κι αν πληγώθηκε θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Και όσο υπάρχει ΠΡΕΠΕΙ να πρωταγωνιστεί.

Το πιο εύκολο (σαν οπαδός ή ακόμη και ρεπόρτερ) είναι να... μπουρδελιάσεις τα πάντα κατηγορόντας τον οποιονδήποτε θεωρείς πιο πιθανό φταίχτη. Χωρίς αποδείξεις, παρά μόνο με ενδείξεις. Να φαγωθούμε μεταξύ μας, να... παρκάρουν και οι Γιαννακόπουλοι τίποτα μετοχές και να γίνουμε... ΑΕΚ (και στο μπάσκετ) καθώς δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ άλλος για να ασχοληθεί. Ε αυτό ΔΕΝ θα γίνει. 

Σαφώς και πρέπει να μάθουμε τι ακριβως παίχτηκε και γιατί η τεράστια αυτή μορφή δεν είναι πια εδώ. Και ρωτάω εγώ: Μπορεί κανείς να το πει με σιγουριά; Εχει μήπως εξομολογηθεί σε κανέναν μας, έστω και off the record ρε αδερφέ, ο Ζοτς τι εννοούσε μιλώντας για έλλειψη σεβασμού; Και θα το προχωρήσω ακόμη παραπάνω.

Σκίζουν πολλοί τα ρούχα τους λοιπόν ότι τα έχει με το Δημήτρη για την μπούκα στα αποδυτήρια, τα "βγάλτε τις φανέλες" και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Ε αν θέλετε την άποψή μου, εμένα ΔΕΝ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ (τη δεδομένη χρονική στιγμή) κάτι τέτοιο και να ξέρετε ότι το έχω ψάξει ΦΟΥΛ. Για άλλα 100 πράγματα μπορώ να τον χρεώσω, γι' αυτό ΟΧΙ. Γιατί στη ζωή μου έχω μάθει να είμαι δίκαιος ακόμη και με αυτούς που (πλέον) δεν με γουστάρουν και προφανώς δεν τους γουστάρω και εγώ.

Και δεν μπορώ επίσης να φανταστώ ότι ο "μικρός" είναι τόσο αφελής να θέλει να συνδυάσει το ντεμπούτο του στα διοικητικά με ένα τέτοιο φιάσκο. Αν έπαιζε τέτοιο θέμα, δεν είχε και λόγο να κάνει αυτός τα τρία ή τέσσερα ραντεβού. Κάτι άλλο πιστεύω ότι έχει παιχτεί, αλλά δεν είναι δική μου δουλειά να το βρω και να το πω, αλλά των εμπλεκομένων και βασικά του Ζέλικο. Ετσι το βλέπω κι ας κάνω και λάθος. Kαι θα ξαναπώ πως χαίρομαι που έτσι το βλέπει και η "13" και είμαστε πολλοί...

Και οι άντρες... ΚΛΑΙΜΕ!

Θέλω να γράψω πολλά, αλλά ειλικρινά δεν πάει το χέρι μου. Είμαι χάλια και δεν το κρύβω. Όπως και όλοι σας. Μου 'ρχεται να κλάψω και να τα σπάσω όλα. Να αρχίσω να βρίζω και να πλακώνω στις φάπες όποιον βρίσκω μπροστά μου. Να μείνω ακίνητος σαν... μαλάκας και να κοιτάω το κενό. Να, να, να... Δεν ξέρω αλήθεια τι διάλο θα κάνω, δεν είμαι καλά.

Εχω φίλους που έχουν κάνει όλα τα παραπάνω που θα έκανα και εγώ. Και μην ακούσω ότι οι άντρες δεν κλαίνε γιατί θα βάλω τα γέλια και όχι  τα κλάμματα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ αυτό που πάθαμε, δεν βρίσκεις λόγια για να το περιγράψεις. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο Ζοτς έφυγε από την Πανάθα, άσχετα αν από το μυαλό και την καρδιά μας δεν θα φύγει ποτέ. Γιατί είναι ένας από εμάς. Και η απώλειά του είναι σαν να χάσαμε από κοντά μας ένα συγγενή πρώτου βαθμού. Ετσι τον βλέπαμε, έτσι τον νοιώθαμε όλοι οι Παναθηναϊκοί και έτσι θα τον έχουμε ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!


Ένα τραγούδι λέει πως τα λόγια είναι περιττά την ώρα που χωρίζουμε. Σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα είναι κομματάκι διαφορετικά. ΑΝ ο λόγος του διαζυγίου ήταν οικονομικός όλοι μας θα κάναμε τουμπεκί και δεν θα βγάσαμε άχνα, παρά την πίκρα. Κανείς δεν μπορεί να πει στον Ζοτς γιατί ζητάει να δουλέψει με μεγαλύτερο μπάτζετ, ενώ θα πέσει φωτιά να μας κάψει αν πούμε στους Γιαννακόπουλος να βάλουν κι άλλα. Από τα συμφραζόμενα έγινε ξεκάθαρο ότι ο λόγος δεν είναι μόνο οικονομικός αλλά υπάρχουν κι άλλοι. Και νομίζω πως και οι δύο πλευρές ΟΦΕΙΛΟΥΝ στο λαό του Παναθηναϊκού μια ξεκάθαρη εξήγηση για το διαζύγιο. Η συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι από αυτές που λες "τα εν οίκω μη εν δήμω", αφορά όλη την Παναθηναϊκή οικογένεια.

Η ουσία βέβαια ακόμη και έτσι δεν αλλάζει και η αλήθεια είναι πικρή. Ο τεράστιος ο Ομπράντοβιτς έφυγε. Δεν είναι πια εδώ. Θα επιστρέψει κάποια στιγμή στο ΟΑΚΑ σαν αντίπαλος και θα το κάψουμε το κλειστό για πάρτη του. Όπως κάναμε πάντα. Κάποια στιγμή όλα έχουν ένα τέλος, αλλά το συγκεκριμένο δεν υπήρχε στο μυαλό μας. Τον λατρέψαμε σαν Θεό και πιστεύαμε ότι θα... γεράσουμε μαζί. Τώρα δεν είναι πια εδώ και ζούμε με τις αναμνήσεις αλλά και τα ερωτηματικά. Θέλουμε να μάθουμε περισσότερα και αυτοί που ξέρουν πρέπει να μας πουν όλη την αλήθεια. Όποια κι αν είναι. Δεν έχω να πω πιο πολλά, δεν μου βγαίνουν κιόλας. Ενα ευχαριστώ μονάχα, ως τη μικρότερη ένδειξη ευγνωμοσύνης και ένα εις το επανιδείν. 

Άλλο τι θέλεις, άλλο τι μπορείς...

Συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο του κειμένου που ανέβασα το μεσημέρι (http://trify-laras.blogspot.gr/2012/06/blog-post_10.html) και που θέλω να πιστεύω ότι αποτέλεσε μια ακόμη ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας. Πάμε παρακάτω λοιπόν, λέγοντας ξανά κάποια πράγματα καθώς βλέπω ότι κάποιοι παραμένουν μπερδεμένοι ή... κάνουν τους μπερδεμένους τέλος πάντων. 

Ναι, υπάρχει αρκετός κόσμος που δεν έχει ψηθεί με την κίνηση του Αλαφούζου και που σίγουρα αλλιώς ονειρεύεται τον Παναθηναϊκό. Μα λογικό και επόμενο είναι αυτό. Κανείς δεν ονειρεύεται το τριφύλλι με λαϊκή βάση σε περίοδο ΔΝΤ. Το θέμα είναι όμως τι εναλλακτικές έχουμε και πως μπορούμε να βγούμε από το τέλμα που οδήγησαν την αγαπημένη μας ομάδα οι πρακτικές του Βαρδινογιάννη. Αλλο τι θέλεις και άλλο τι μπορείς, που 'βαλα και στον τίτλο.

Αν εξαιρέσουμε το θέμα του πρίγκιπα, καθώς μέχρι να έρθει ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ και να πάρει την ομάδα ο χλευασμός θα είναι το λιγότερο που αξίζει στην υπόθεση εξαιτίας του απατεώνα που κάνει το νταραβέρι, τι υπάρχει δηλαδή; Η... Δ' Εθνική για να ικανοποιηθεί ο μεγαλομέτοχος; Υπάρχει μήπως κάτι άλλο και δεν το βλέπουμε; Τίποτα δεν υπάρχει παιδιά, διότι ακόμη και η περίπτωση του Βγενόπουλου όσο και να ήθελε δεν θα προχωρούσε καθώς ο Τζίγκερ δεν θα του έδινε ΠΟΤΕ την ομάδα. Γνωστά είναι αυτά και χιλιογραμμένα, έστω και από τους λίγους που παλεύουν να χρησιμοποιήσουν τη φωνή της λογικής.

Με λίγα λόγια και επειδή προφανώς κάποιοι έχουν μπερδευτεί, ο Αλαφούζος ούτε σωτήρας το παίζει, ούτε... παπάδες τάζει σε κανέναν. Ο άνθρωπος ήρθε να βοηθήσει με αυτά τα λίγα που έχει για να πατήσει ο Παναθηναϊκός στα πόδια του και βλέπουμε. Αν υπάρχει ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ που μπορεί να προσφέρει περισσότερα είμαι σίγουρος πως θα κάνει στην άκρη και θα του ανοίξει το δρόμο. Δεν ευθύνεται για όσα έχει υποστεί η ομάδα, ούτε για να μπλέξει ήρθε, παρά για να βοηθήσει. Και ήδη βοήθησε σε ένα μικρό βαθμό καθώς όσο της πλάκας κι αν μοιάζει Ευρώπη ΔΕΝ θα παίζαμε και η μία προσφυγή θα 'σκαγε μετά την άλλη.

Προσωπικά ξέρω ότι η ομάδα μου για ένα διάστημα δεν θα είναι όσο ανταγωνιστική την θέλω κι αυτό σαν Παναθηναϊκό με πονάει. Επειδή όμως ξέρω και έχω αναδείξει επί χρόνια και το λόγο που έφτασε ως εδώ, δεν μπορώ να μην στηρίξω τον οποιονδήποτε κάνει προσπάθεια να βοηθήσει, όσο μπορεί. Και όπου μας βγάλει... Αν μάλιστα καταφέρει και πάρει στα χέρια του το σύνολο των μετοχών και στείλει στο... 0% την οικογένεια τότε η στήριξη θα 'ναι ακόμη μεγαλύτερη. Απ' όλους τους (χωρίς παρωπίδες) Παναθηναϊκούς.

Α και κάτι τελευταίο. Εννοείται πως η ανακοίνωση της ΠΑΕ στο θέμα του Τσάκα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση ήταν όμως και με... μήνες καθυστέρηση δημιουργόντας (πέρα από το κάλλιο αργά παρά ποτέ) εύλογα ερωτηματικά. Χρειάστηκε να έρθει ο Αλαφούζος και να τρέξει το θέμα, για να υπάρξουν αντανακλαστικά και να τελειώσει ένα ζήτημα που με την ανοχή του Τζίγκερ και την αβάντα διαφόρων αφελών ή παπαγάλων, μεταμορφώθηκε σε ΤΕΡΑΣ και βλέπετε ακόμη και σήμερα τι ζημιά κάνει. Διότι τα όνειρα μπορεί να είναι τζάμπα για όλους, όμως και η κοροϊδία έχει όρια. Και η κοροίδία ξεκίνησε και συνεχίστηκε από αυτούς που ανέφερα παραπάνω και την έφαγε ένα έστω και μικρό, ρομαντικό και μη μη ψαγμένο κομμάτι του πράσινου λαού.

Φέρτε πίσω τον Γκαγκάτση!

Το να επιχειρήσεις το 2012 να αναλύσεις το ύφος των ανακοινώσεων του Ολυμπιακού και σε τι κοινό απευθύνονται σαφώς και είναι χάσιμο χρόνου καθώς και οι τυφλοί βλέπουν. Επειδή πάντως αυτή την ώρα είμαι χαλαρός και έχω χρόνο για πέταμα λέω να πούμε δυο λόγια έτσι για να περάσει και η ώρα. 

Υπήρξε λοιπόν ένας σοβαρός τραυματισμός του Αβραάμ από μια άτυχη στιγμή, κάτι βέβαια που έχει συμβεί σε δεκάδες για να μην πω εκατοντάδες άλλους ποδοσφαιριστές της Εθνικής. Ενας τραυματισμός που όσο δεν τον κατάλαβε το ιατρικό τιμ, άλλα τόσο και ακόμη παραπάνω δεν το κατάλαβε ο ίδιος ο παίκτης, ο οποίος και έδωσε το οκ να συνεχίσει, μέχρι να μην μπορεί να περπατήσει και να γίνει αλλαγή.

Από εκεί και πέρα καλό είναι να πούμε και κάτι άλλο, έστω κι ας τους χαλάει το... σενάριο. Όταν κόβεται ο χιαστός και παθαίνεις ρήξη ΑΥΤΟΣ είναι ο τραυματισμός. Ούτε καλύτερα μπορεί να γίνει ούτε χειρότερα. Απλά σε κάποιες περιπτώσεις πονάει λιγότερο και σε κάποιες περισσότερο. Προσωπικά όταν το έπαθα σε αγώνα μπάσκετ πριν τρία χρόνια, έβγαλα όλο το ματς και μου το είπαν δυο μέρες μετά. Χωρίς πλάκα. Ιδια εγχείριση θα κάνεις, ίδιο αποκατάσταση θα ακολουθήσει και είναι καθαρά θέμα θέλησης του αθλητή και όχι γιατρού αν καταφέρει να επιστρέψει κανένα μήνα νωρίτερα.

Επομένως, η όλη φασαρία δεν γίνεται για τον Παπαδόπουλο, αλλά με αφορμή τον Παπαδόπουλο. Βρήκαν ευκαιρία να την ξαναπέσουν στον Πιλάβιο σε ένα ρεσιτάλ αχαριστίας. Μπορεί να τους έχει λείψει ο Γκαγκάτσης και να τον θέλουν πίσω, αλλά όχι ρε αδερφέ να έχουν και παράπονο από τον Σοφοκλή. "Σούζα" τον έχει ο Μαρινάκης, ειδικά τον τελευταίο 1,5 χρόνο και όλα τα χατίρια του κάνει. Να μην συζητήσω για τα υπόλοιπα αμαρτωλά στελέχη της ομοσπονδίας που δικαίως από τα αρχικά της έχει ονομαστεί σε Εταιρία Προστασίας Ολυμπιακού. Και στο κάτω - κάτω δεν νομίζω αν στενοχωρηθεί κανείς αν θέλουν να φάνε τον Πιλάβιο. Τον είδαμε και στα στημένα πόσο κοκοκο έκανε και πόσο μέρος του συστήματος έγινε. Για να μην πιάσουμε την πονεμένη ιστορία με τον Δαλούκα και το Ισραήλ και όχι το... Βικελίδης που κάποιοι νόμιζαν.

Από εκεί και πέρα, προφανως είναι και αλλού το ζόρι. Στα λεφτά. Αυτά που θα αναγκαστεί να δώσει ο Ολυμπιακός μπας και δελεάσει τον Μέλμπεργκ να μείνει για να βγάλουν τη σεζόν. Είδατε πως ήδη έχει αρχίσει το... παρακαλετό, αλλά με την πρόταση που του έκαναν ο Σουηδός δεν λέει το ναι και θέλει κι άλλα. Θα πρέπει να ξηλωθούν λίγο παραπάνω και οι εποχές δεν είναι καλές για κανέναν.

Σε κάθε περίπτωση υπάρχει και κάτι ακόμη που πιστεύω πως βρίσκει σύμφωνους όλους τους μη Ολυμπιακούς. Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι βουτηγμένο στη βρωμιά και το Γιούρο αυτό είναι μια ευκαιρία να... αναπνεύσουμε καθαρό αέρα, να το ευχαριστηθούμε ρε αδερφέ. Ας μας αφήσουν λοιπόν να το χαρούμε και ας μην μας ενοχλούν άλλο. Στην τελική αν δεν τους αρέσει ας πάρουν τους παίκτες τους και ας φύγουν. Δεν τους έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλωστε και το 2004 από τον... καναπέ την είδαν την κούπα οι δικοί τους. Λάθος; Αντε γιατί και ο βιασμός της λογικής έχει όρια. Χειρότεροι και από τον... Τσάκα έχουν γίνει!

Χτυπάνε κάτω από τη μέση τον Αλαφούζο!

Ο Παναθηναϊκός κάνει μια γενναία προσπάθεια να πατήσει ξανά στα πόδια του μέσω της κίνησης του Γιάννη Αλαφούζου και κάποιοι δεν σταματούν να χτυπούν κάτω από τη μέση ΚΑΙ αυτή τη λύση. Και όταν λέω κάποιοι δεν εννοώ τους πρίγκιπες που ακόμη περιμένουμε να δείξουν τα λεφτά, αλλά τον Τσάκα και τα «τσακάκια» του.

Ο στόχος είναι προφανής. Να απαξιώσουν και να θεωρήσουν «λίγη» την κίνηση του Mr Σκάι και να παραταθεί η κατάσταση… μπάχαλου στην ομάδα. Το ίδιο έργο που παίχτηκε από τον Σεπτέμβρη, οπότε και έκανε την κίνηση σωτηρίας ο Βγενόπουλος, επαναλαμβάνεται και σήμερα, με θύμα αυτή τη φορά τον Αλαφούζο.

Αφήνουν να αιωρείται στη φαντασία κάποιων ταλαιπωρημένων οπαδών του τριφυλλιού ένας σκασμός με ευρώ, προκειμένου να κάνει στην άκρη ο Αλαφούζος μη μπορώντας να… συναγωνιστεί τα «πακέτα» του Αραβα. Τον στοχοποιούν δεξιά και αριστερά με κατευθυνόμενες κριτικές προκειμένου να πει «σιγά μην κάτσω να με βρίζουν κιόλας, άντε γεια σας». Γνωστή η τακτική. Την έκαναν και με άλλους και έπιασε.  

Και το χειρότερο είναι ότι υπάρχει κόσμος που δεν έχει βάλει μυαλό και εννιά μήνες μετά, ψάχνοντας για ελπίδα, πιστεύει τους ίδιους απατεώνες. Ακόμη και την τελευταία ανακοίνωση της ΠΑΕ παραποίησαν με σκοπό να πετύχουν το στόχο τους, δηλαδή τη διάλυση της ομάδας. Η διοίκηση είπε να μην παρασύρεται ο κόσμος από ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ και πως μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει καμία σοβαρή πρόταση. Δεν αμφισβήτησε λοιπόν κανέναν πρίγκιπα γιατί πολύ απλά δεν τον έχει δει καν. Όποτε θέλει μπορεί να έρθει ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ να βάλει τα λεφτά και να πάρει την ομάδα. Χαλί θα του στρωθεί από ΟΛΟΥΣ, να είναι σίγουρος και του το λένε από τον Σεπτέμβρη.

Τον Τσάκα πέταξε έξω από το καδρο και μάλιστα με καθυστέρηση. Και η αλήθεια είναι πως με όλα αυτά που έχει πράξει ο συγκεκριμένος τύπος θα πρέπει να κάνει το σταυρό του που ακόμη του επιτρέπεται να πιάνει στο στόμα του ακόμη και το όνομα Παναθηναϊκός. Κι αυτό δεν θα του απαγορέψει ο Γόντικας ή γενικότερα η ΠΑΕ αλλά ο κόσμος του τριφυλλιού.

Επιπλέον, όλη αυτή η κατάσταση με τον πρίγκιπα που έρχεται να πάρει την ομάδα αλλά… δεν τον αφήνουν και τον «διώχνουν» προκαλεί και ξεκάθαρη φθορά στο πλάνο του Αλαφούζου. Υπάρχει κόσμος με λίγα λόγια που διαβάζοντας σε μια σειρά από στημένα δημοσιεύματα ή μηνύματα ότι ο Αλαφούζος… έδιωξε τον πρίγκιπα που θα μας εκτόξευε δεν θα βάλει σεντ στο σωματείο μέχρι να σβήσει κι αυτός ο Αραβας και να πάμε πιθανότατα στον... επόμενο. Βλέπετε, δυστυχώς στις μέρες μας, δεν έχει όλος ο κόσμος το χρόνο να «ψαχτεί» και να καταλάβει τι «εκπροσωπεί» το κάθε ΜΜΕ με αποτέλεσμα να θεωρούν οτιδήποτε διαβάζουν «έγκυρο». Που να 'ξεραν τι παίζεται, καθώς λίγοι είναι οι ψαγμένοι...

Σε κάθε περίπτωση η εβδομάδα που ξεκινάει είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη, θα φανούν και θα τρέξουν πολλά. Εγώ θα κάνω μια πρόβλεψη. Αν ο Αλαφούζος καταφέρει και πάρει ΑΠΟ ΤΩΡΑ τις μετοχές και ρίξει τον Βαρδινογιάννη στο… 0% το εγχείρημα θα πολλαπλασιάσει κατά μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες επιτυχίας του και θα στηριχτεί όχι μόνο από τον απλό φίλο της ομάδας αλλά ΚΑΙ τους οργανωμένους. Και τούτο καθώς τόσο αυτοί όσο και ένα άλλο μεγάλο κομμάτι του κόσμου έβλεπαν καχύποπτα την κίνηση όχι γιατί τους φταίει ο Αλαφούζος, αλλά γιατί... φοβόντουσαν ότι ο Τζίγκερ δεν θα φύγει ποτέ. 

Εφόσον λοιπόν πειστούν άπαντες περί της αλλαγής σελίδας, ακόμη κι αν το πλάνο δεν είσαι σε πρώτη φάση σούπερ αισιόδοξο και έχει ρίσκο, η Θύρα 13 θα είναι η πρώτη που θα το στηρίξει γιατί γνώμη μου είναι ότι αγαπάει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τον Παναθηναϊκό και έχει μάθει να δίνει μάχες παντού. Και αυτό θα το πληροφορηθεί και από πρώτο χέρι και ο Αλαφούζος στη δεύτερη επίσκεψή του στο Κεντρικό, κάτι που θα γίνει άμεσα. Τόσο απλά είναι τα πράγματα και καλό θα είναι να το καταλάβουν όλοι. Όποιος θέλει να ασχολείται με τον Τσάκα μπορεί να το κάνει το βράδυ που... κοιμάται στα όνειρά του και να μην ενοχλεί τον Παναθηναϊκό που έχει πολύ δουλειά και πιο σοβαρά θέματα να λύσει. Αυτά.    

Tόσο δύσκολο ήταν;

Με δυο κινήσεις τον καθάρισαν σαν αυγό τον Τσάκα. Από τη μία το ξεβράκωμα του Αλαφούζου με το "γεμάτο" ποινικό μητρώο και από την άλλη η ανακοίνωση της ΠΑΕ. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε δηλαδή. Το θέμα είναι γιατί δεν είχε επιλεγεί τόσους μήνες η τακτική αυτή ώστε να μην ακούμε καθημερινά τις ψευτιές του "μάνατζερ" και το... τροπάριο της Κασσιανής. 

Αν είχαν γίνει όλα αυτά εγκαίρως θα είχαμε αποφύγει και όλα αυτά τα γραφικά που ζούμε εδώ και τόσους μήνες. Δυο τρεις αμετανόητους "συναδέλφους" να συντηρούν μέσα από τα ΜΜΕ που διαθέτουν την ιστορία και τους γνωστούς με τα 30 ip ο καθένας που στέλνουν αγανακτισμένα και αβανταδόρικα μηνύματα στα σάιτ. Για να φανταστεί κανείς για πόσο μεγάλη μάζα μιλάμε (κάποιοι λένε και για εμφύλιο τρομάρα τους) αρκεί να σημειωθεί ότι το μεσημέρι της Παρασκευής όλοι αυτοί είχαν διοργανώσει... συλαλλητήριο έξω από το Χίλτον. Ενα ταξί υπήρξε απ' έξω κι αυτό άδειο...

Οχι, πως δεν υπάρχει κόσμος που την έχει φάει την ιστορία. Είναι ορισμένοι που μέσα τους λένε ένα "λες;", άντε να πάνε να σου ανοίξουν καμιά υποθετική κουβέντα και να τους την κλείσεις, αλλά μέχρι εκεί. Και οι τελευταίοι έβαλαν μυαλό μετά το φιάσκο με τον (πρώτο) Αλ Σαούντ. Κόσμο πάντως που να λέει "αληταράδες δεν αφήνετε τον πρίγκιπα να επενδύσει" πραγματικά δεν έχω συναντήσει και θέλω να πιστεύω ότι μιλάω με μια μεγάλη μάζα του κόσμου, οργανωμένων και μη. Με εξαίρεση φυσικά τα μηνύματα, τη σοβαρότητα και την εγκυρότητα των οποίων σας την έχω αναλύσει από την εποχή που είχα μπλογκ στο Γκαζέτα.

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι όλη αυτή η φαρσοκωμωδία θα μπορούσε να είχε λήξει μήνες τώρα, αν το επιθυμούσε ο άνθρωπος για τις μετοχές του οποίου γινόταν και η κουβέντα. Είναι προφανές όμως πως ακόμη κι αν δεν βρισκόταν πίσω από τον Τσάκα, όλο αυτό το μπάχαλο και οι ψεύτικες υποσχέσεις που απομάκρυναν όποιον πραγματικά ήθελε να επενδύσει, τον εξυπηρετούσε. Τουλάχιστον ελπίζω μετά από αυτό να ξυπνήσουν και οι τελευταίοι, έτσι για να μην κατηγορούμε και τους άλλους για πρόβατα και κάποιοι γίνονται χειρότεροι...

Αν θέλει λοιπόν και ο Φεϊσάλ και ο κάθε Φεϊσάλ να έρθει να επενδύσει ο δρόμος είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Με Τσάκα όμως δεν πας πουθενά, πως να το κάνουμε...