Δεν τελειώσαμε...

«Στο Φάληρο ερχόμαστε να σας… νικήσουμε» φώναζε η «13» το βράδυ της περασμένης Τετάρτης όμως δυστυχώς οι πράσινοι δεν κατέβηκαν ποτέ στο εξοχικό. Μόνο οι φανέλες θύμιζαν Παναθηναϊκό και έπειτα από αυτό ακόμη και μια ομάδα που εκτός από ενέργεια δεν έχει να επιδείξει ΤΙΠΟΤΑ το τρομερό πήρε για πλάκα τη νίκη, έκανε το 2-1 και έδωσε την ώθηση να ξεκινήσει μια απίστευτη παπαρολογία.

Το τριφύλλι για δεύτερο συνεχόμενο ματς στο ΣΕΦ ήταν εκτός τόπου και χρόνου, οι άλλοι έβαζαν τα πάντα και μοιραία η ήττα ήρθε και μάλιστα άνετα. Με εξαίρεση το πρώτο πεντάλεπτο της τρίτης περιόδου που… κάτι πήγε να γίνει, ο Παναθηναϊκός ήταν τραγικός, εντελώς soft σε κάθε μονομαχία και μοιραία έτρεχε και δεν έφτανε. Και τώρα τι; Όποιος βιαστεί να ξεγράψει τον ισόβιο πρωταθλητή θα πρέπει τουλάχιστον πριν το πει να έχει πλύνει καλά το στόμα του. Και το ξέρουν άπαντες καλά, άσχετα αν ξεσαλώνουν για να κρύψουν το φόβο τους.

Σε κάθε περίπτωση ο στόχος είναι το 2-2 στο ΟΑΚΑ και μάλιστα αν γίνεται και με τον πιο πειστικό τρόπο ώστε να την… ακούσουν για τα καλά οι απέναντι. Αν συμβεί αυτό εξακολουθώ να πιστεύω ότι μια νίκη μέσα στο Παλέ θα την κάνουμε και θα είναι και εκείνη που θα πονέσει περισσότερο. Αυτός που βλέπουμε δεν είναι Παναθηναϊκός, όμως επειδή ούτε οι παίκτες ξέχασαν το μπάσκετ που ξέρουν, ούτε ο Ζέλικο μπορεί να μασήσει από τον παππούλη απέναντι θα υπάρχουν δύο ακόμη ευκαιρίες για να ξαναφανεί ποιος είναι το αφεντικό.

Ανεξάρτητα βεβαίως απ’ ότι και να γίνει εκείνο για το οποίο όλοι οι Παναθηναϊκοί θα πρέπει να οπλιστούν είναι με υπομονή προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους τόνους βλακείας που εκτοξεύονται από τον κάθε απίθανο. Τύποι που τόσα χρόνια σου έλεγαν ότι «με τα χέρια παίζεται μόνο η μαλακία» έγιναν ξαφνικά ειδικοί περί του μπάσκετ. Πρόλαβαν να εκθρονίσουν τη μεγαλύτερη ομάδα που ανέδειξε ο ελληνικός αθλητισμός και να βάλουν στη θέση τους τα παιδάκια του Ίβκοβιτς.  Τόσο (δεν) ξέρουν, τόσα λένε…

Επειδή πάντως οι φάπες ήταν είναι και θα είναι αμέτρητες καλό είναι να φυλάγονται γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Ακόμη και φέτος που δεν είμαστε στα καλά μας, που δεν είμαστε όπως θέλουμε και όπως πρέπει. Αλλιώς, για εμάς ΤΙΠΟΤΑ δεν θα αλλάξει ακόμη κι αν τους ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ένα τίτλο μετά από τόσα χρόνια. Κάποτε θα γινόταν, ίσως λοιπόν γίνει και τώρα. Απλά όλα αυτά τα ξεσπάσματα, όλες αυτές οι μπούρδες που παίρνουν τη σκυτάλη (και) από τις περιγραφές της Νέας Ερυθρόλευκης Τηλεόρασης, αποδεικνύουν πόσο πολύ τους πόναγε ο μπασκετικός Παναθηναϊκός. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο…