Στο
προηγούμενο blog σας είχα προϊδεάσει για την
επαγγελματική αλλαγή που ετοιμάζω. Οι κοντινοί μου το ήξεραν εδώ και καιρό,
κάποιοι άλλοι το φαντάστηκαν και πράγματι το βρήκαν, πολλοί όμως έχουν μείνει
με την απορία και έτσι με αυτό το αποχαιρετιστήριό μου άρθρο οφείλω να τους τη
λύσω.
Μετά
από πάρα πολλά χρόνια σταματάω το ρεπορτάζ και την αρθρογραφία για την
αγαπημένη μας ομάδα... ΑΛΛΑ συνεχίζω να παραμένω στρατιώτης του Παναθηναϊκού και
να δίνω σχεδόν όλη μου την καθημερινότητα για την τριφυλλάρα μας.
Θα
το κάνω έχοντας πλέον ένα εντελώς διαφορετικό ρόλο. Κάτι που δεν σας κρύβω ότι
ήθελα εδώ και καιρό να δοκιμάσω και γι’ αυτό και είχα απορρίψει - ή αν θέλετε «παγώσει» - όσες επαγγελματικές
προτάσεις μου έγιναν στο 4μηνο που επί της ουσίας με… ανάγκασαν οι «γνωστοί –
άγνωστοι» να παραμείνω για πρώτη φορά στην καριέρα μου άνεργος.
Όσοι
με γνωρίζουν καλά έχουν καταλάβει πόσο ζεστά βλέπω την προσπάθεια που επιχειρεί
ο Γιάννης Αλαφούζος για την - σε πρώτη φάση - σωτηρία του Παναθηναϊκού και τη -
μετέπειτα - δημιουργία της ομάδας που όλοι ονειρευόμαστε. Μια κίνηση με δεδομένες
δυσκολίες η οποία όμως γίνεται από ανθρώπους που πάνω απ’ όλα θέλουν να
βοηθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα να σηκώσει ξανά κεφάλι.
Αυτό
που έκανα δηλαδή και εγώ τόσο καιρό μέσα από την αρθρογραφία μου, η οποία όσο
σκληρή κι αν ήταν για συγκεκριμένα πρόσωπα γινόταν πάντα με γνώμονα το καλό του
Παναθηναϊκού, ασχέτως αν κάποιοι (ευτυχώς ελάχιστοι) το εκλάμβαναν διαφορετικά.
Μου φτάνει πως εκείνοι στους οποίους πραγματικά απευθύνομαι, δηλαδή οι οπαδοί της
ομάδας, με θεωρούν «έναν από αυτούς» και μπορώ να τους κοιτάζω με
χαρακτηριστική άνεση στα μάτια.
Αλλωστε
και οι πέτρες γνωρίζουν πως παρότι κοντεύω να συμπληρώσω δύο δεκαετίες ως
επαγγελματίας στη δουλειά αυτή, στα θέματα του Παναθηναϊκού συμπεριφέρομαι ΠΡΩΤΑ
ως οπαδός και δεν σηκώνω κουβέντα. Επομένως, δεν κωλώνουμε στα δύσκολα, βάζουμε όλη τη θετική μας ενέγεια και πολεμάμε για να σώσουμε τον Παναθηναϊκό από το αδιέξοδο που για χιλιοειπωμένους λόγους είχε περιέλθει.
Τις
επόμενες μέρες λοιπόν αναμένεται να ξεκινήσω να δουλεύω και επισήμως ως υπεύθυνος
επικοινωνίας στον Παναθηναϊκό, αναλαμβάνοντας σε πρώτη φάση το κομμάτι του
Σωματείου του κυρίου Αλαφούζου. Μας περιμένει σκληρή δουλειά, έχουμε πολλά
εμπόδια και τρικλοποδιές να ξεπεράσουμε, αλλά είμαι αισιόδοξος πως θα τα
καταφέρουμε.
Ευχαριστώ
όλους εσάς που παρακολουθούσατε την αρθρογραφία μου στο κάθε πιθανό και… απίθανο
(όπως το συγκεκριμένο) μέσο, που με βάλατε στην καρδιά σας, που με
κάνατε «μάγκα» και υπόσχομαι πως θα συνεχίσω με την ίδια και ακόμη μεγαλύτερη τρέλα
τη μάχη για την Πανάθα. Ναι, δεν είμαι χθεσινός, έχω δουλέψει σκληρά και κανείς δεν μου χάρισε τίποτα, αλλά πάνω απ' όλα δεν ξεχνάω την προσωπική επαφή και σχέση που δημιούργησα με ένα σωρό κόσμο κι αυτό είναι το μεγαλύτερό μου όφελος.
Όπως γράφω και στον τίτλο αλλάζω δουλειά, αλλά παραμένω στρατιώτης του Παναθηναϊκού, από ένα άλλο μετερίζι πλέον, αυτό της επικοινωνίας. Δεν χανόμαστε λοιπόν, απλά θα τα λέμε διαφορετικά, ενδεχομένως θα τα λένε άλλοι για μένα. Να είστε όλοι καλά, να μη μασάτε και πάνω απ' όλα να είστε περήφανοι που είστε Παναθηναϊκοί...
Όπως γράφω και στον τίτλο αλλάζω δουλειά, αλλά παραμένω στρατιώτης του Παναθηναϊκού, από ένα άλλο μετερίζι πλέον, αυτό της επικοινωνίας. Δεν χανόμαστε λοιπόν, απλά θα τα λέμε διαφορετικά, ενδεχομένως θα τα λένε άλλοι για μένα. Να είστε όλοι καλά, να μη μασάτε και πάνω απ' όλα να είστε περήφανοι που είστε Παναθηναϊκοί...